Friday 2 September 2011

ေဝးခဲ့ရေသာ္


သံသရာတစ္ေကြ႕....ျပန္ဆံုေတြ႕ခဲ႕ေသာ္.....
  အမုန္းမဖက္...အျပံဳးမပ်က္ပဲ...
  လက္တြဲႏႈတ္ဆက္ေၾကးေနာ္...ခ်စ္သူ...
  ကံမေကာင္း...အေၾကာင္းမလွလို႕...
  ဒီဘ၀ဒီအမွ်မွာ...တို႕ႏွစ္ေယာက္...
  မေပါင္းဖက္ခဲ႕ရရင္ေတာင္...အလြမ္းေန႕ရက္ေလးေတြကေတာ႕..
  ထာ၀ရအမွတ္ရ....ထင္က်န္ေနရစ္ခဲ႕မွာပါခ်စ္သူရယ္..
  ထားရွိခဲ႕တဲ႕...ခ်စ္ေမတၱာတရား..ခ်စ္သစၥာစကားေတြက...
   တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕...ႏွလံုးသားမွာ.....
   စာကဗၼည္းထိုးလို႕....မွတ္ေက်ာက္တင္ထားမယ္ေနာ္...
  တစ္ျပည္တစ္ရြာစီ.....အေနကြာခဲ႕ေပမဲ႕...
  မေသြမကြာပဲ...ထာ၀ရရင္မွာအမွတ္ရေနေပးမွာပါခ်စ္သူ....
  မဆံုႏိုင္တဲ႕ကံၾကမၼာကုိ....ျငိွဳးမယ္ဖြဲ႕လို႕...
  အျပစ္မဆိုေတာ႕ပါဘူး....တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကား....
  ပင္လယ္သမုဒၵရာမက....မဟာတံတိုင္းၾကီးျခားနားထားခဲ႕ရင္ေတာင္....
  ငါ႕ရင္မွခ်စ္ျခင္း....ငါ႕သက္ႏွင္းအား....ငါ႕၏စိတ္ႏွလံုးသားသည္....
  အရိပ္ပမာ....မခြဲမခြာပဲ...ခ်စ္သူ႕လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္အျဖစ္...
  ေစာက္ေရွာက္မႈေတြနဲ႕....သစၥာမပ်က္....
  ေမတၱာဖက္လွ်က္.....ဆက္ခ်စ္ေနမဲ႕သူပါ....
  ေအာ္....ရက္စက္လွတဲ႕ကံတရားရယ္ေၾကာင္႕...
   ငါ႕ခ်စ္သူအား......ခြဲခြာခဲ႕ရေသာ္....
   ငါ႕၏စိတ္ႏွလံုး...အစဥ္ျပံဳးလို႕ေနႏိုင္ပါ႕မလား....
   ေျဖမဆည္ႏိုင္....ၾကိတ္ခါလြမ္းလို႕...
   ေရႊစိတ္ေတာ္ညိႈးလွေပါ႕.....ပူေဆြးရယ္တဲ႕ဗ်ာပါဒ...
   ေအာ္..ဒီေမမွာမခြဲႏိုင္ေအာင္ပါ႕....
   ၾကင္ေဖာ္ကြဲတဲ႕....ၾကိဳးၾကာငွက္လို.......
   လြမ္းနာက်ျပီး...ေသပြဲ၀င္မဲ႕....
   ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး....ခ်ဳပ္ျငိမ္းရွာေပါ႕ေလး.......။   ၾကဳိးၾကာ posts မွကူးသူတင္ျပပါသည္။

No comments:

Post a Comment